اسکلت دانشآموزان زخمیدوران کرونا
در دو سال اخیر، با همهگیری بیماری کووید-۱۹ سبک زندگی همه مردم تغییرات بعضا آسیبزایی کرده است. همهگیری کرونا اجازه نداده است فعالیتهای مختلف اجتماعی، آموزشی، تفریحی و… بهسبک و سیاق معمول خود طی شود. شاید مهمترین تغییری که کووید-۱۹ بر سبک زندگی ما بر جا گذاشته است کاهش فعالیت فیزیکی و تحرکی و جایگزینی آن با خانهنشینی و ارتباطات مجازی و در واقع اعتیاد بیمارگونه بهگشت و گذار در دنیای مجازی باشد. این تغییرات اثرات کوتاهمدت و بلندمدت زیادی را بر همه افراد در سنین مختلف از ابعاد گوناگون بهجا گذاشته است. این روزها با پیشرفت نسبتا مطلوب در روند واکسیناسیون عمومی در کشور، موضوع بازگشایی دانشگاهها و مدارس بهطور جدی مطرح شده است. اما آنچه در این میان کمتر از منظر بهداشت حرفهای (و نه صرفا پزشکی) بهآن توجه شده آسیبهای اسکلتی و عضلاتی و تغییرات ساختار بدنی و ارگونومی دانشآموزان و دانشجویان طی نزدیک بهدو سال اخیر و تحت تاثیر گذراندن ساعتهای طولانی در دنیای مجازی بهبهانه آموزش مجازی یا تفریحات و بازیهای آنلاین بوده است. در آستانه بازگشایی برخی مدارس و دانشگاهها با دکتر احمد یاری، مدرس دانشگاه و مشاور صنایع در حوزه سلامت، ایمنی و محیط زیست (HSE) گفتوگو کردهایم.
از نگاه شما بهعنوان مشاور در حوزه بهداشت حرفهای، همهگیری کرونا طی دو سال اخیر چگونه و از چه طریق بهداشت و سلامت فیزیکی دانشآموزان و دانشجویان را بهخطر انداخته است؟
در این میان آموزشهای رسمی در مقاطع مختلف از دبستان و دبیرستان گرفته تا دانشگاه و تحصیلات تکمیلی ازجمله بخشهایی بودند که بیشترین تغییر را در این مدت پذیرا شدند. مدارس و دانشگاهها تعطیل و آموزشها اکثرا به شیوه مجازی انجام شده و در نتیجه دانشآموزان و دانشجویان ناگزیر به استفاده از لپتاپ، تبلت و گوشی هوشمند (بهصورت تمام وقت) بهعنوان بخشی از روال تحصیلی خود بودهاند. تداوم این شیوه این نگرانی را ایجاد کرده است که استفاده بیش از حد از این ابزار میتواند باعث ایجاد درد و تغییرات اسکلتی عضلانی، بهویژه در اندام فوقانی و ستون فقرات شود.
یکی از عوامل زیانآور محیط کار، عوامل ارگونومیکی هستند که میتوانند بهمشکلات عضلانی- اسکلتی منجر شوند. دانشآموزان و دانشجویان نیز بهنوعی شاغل در حوزه تحصیل محسوب شده و میتوان این عامل زیانآور را برای آنان نیز بررسی کرد.
در واقع بهاختلالات اسکلتی و عضلانی دانشآموزان و دانشجویان میشود بهعنوان یک عامل آسیبزننده از منظر بهداشت حرفهای در محیط کار نگاه کرد ؟
در سال ۱۳۹۹/۲۰۲۰، بهدلیل همهگیری بیماری کرونا، فاصلهگذاری و قرنطینههای اجتماعی آغاز شد و کلاسهای مجازی جایگزین روالهای مطالعه مبتنی بر کلاس درس شد. از این رو دانشآموزان و دانشجویان برای مدت زمان طولانیتری نسبت بهحالت عادی، حالت فیزیکی متفاوتی از حالت معمول را در پیش گرفتند که عامل خطر احتمالی درد اسکلتی- عضلانی تلقی میشود.
پس شما تغییر شیوه آموزش را بهسبک مجاری از عوامل بسیار موثر در بروز آسیبهای اسکلتی- عضلانی جدی در نسل آینده میدانید؟
با خمیدهتر شدن پشت یا گردن از حالت خنثی (معمول) نیروی بیشتری بر دستگاه عضلانی- اسکلتی وارد میشود که با افزایش زمان کاربرد این وسایل (حتی وبگردی و استفاده از تلفن همراه برای شبکههای اجتماعی یا بازیهای آنلاین برای مدت طولانی) میتواند باعث بروز مشکلات جدی در نسل آینده و آیندهساز کشور شود.

آیا پژوهشهای علمی انجامشده نیز مؤید بروز چنین آسیبهایی در دانشآموزان سراسر دنیا بوده است؟
پس مشکلات گردن در دانشآموزان بسیار شایعتر بوده است؟
راهکارهای خروج از وضعیت فعلی آسیبهای اسکلتی – عضلانی
وی سه پیشنهاد و اقدام اصلاحی را برای مقابله و کاهش این مشکلات بیان میکند: آموزش ارگونومی و متعاقب آن تغییر و اصلاح شیوه نشستن و فرم بدن برای کاهش نیرویهای وارد شده بهدستگاه عضلانی- اسکلتی و همچنین استفاده از تجهیزات مناسب و متناسب را میتوان بهعنوان گام اول برشمرد. کاهش زمان استفاده از این ابزارها و حداقل ایجاد تناوب و در نظر گرفتن زمانهای استراحت برای ایجاد تغییر در فرم بدن از جمله مواردی است که میتواند بهعنوان یکی از راهکارهای کاهش مشکلات عضلانی-اسکلتی مورد توجه قرار گیرد. تقویت عضلات و ارتقای سطح آمادگی جسمانی نیز میتواند عامل مهمی در این راستا باشد.