بیومکانیک، به بررسی علم مکانیک در علوم پزشکی می‌پردازد. به‌طور خلاصه، مهندسی بیومکانیک کاربرد ِترکیبی از اصول مهندسی مکانیک و علوم بیولوژیکی می‌باشد و اینکه چگونه می‌توان از هر دو برای بهبود کیفیت زندگی انسان‌ها بهره گرفت.
دو موضوع اساسی در علم مکانیک، استاتیک و دینامیک می‌باشد. استاتیک که علم مطالعه‌ی اجسام ساکن و نیروهای وارده به آن‌ها و در نتیجه، تعادل و پایداری می‌باشد. دینامیک نیز اجسام متحرک را بررسی می‌کند و خود به دو زیرشاخه سینتیک (علم بررسی حرکت اجسام صرف‌نظر از نیروی وارده به آن‌ها) و سینماتیک (بررسی نیروهای اعمالی به جسم و حرکت ناشی از آن) تقسیم می‌شود.
اما برای اینکه بتوانید کاربرد مکانیک را در علوم پزشکی متوجه شویم، بهتر است با این مثال آغاز کنیم:” از زمانی که انسان متولد شده و رشد می‌کند، نیروهای خارجی بر نحوه‌ی رشد بسیار تأثیر می‌گذارند؛ همان‌طور که بدن‌سازی موجب شکل‌گیری ماهیچه‌ها می‌شود. ایستادن به‌صورت عمودی موجب قوی‌تر شدن ماهیچه‌های پاها می‌شود و نه دست‌ها. بدین گونه می‌توان مفاهیم تعادل بدن انسان (استاتیک) و راه رفتن بر روی دو پا (دینامیک) را به‌سادگی درک کرد.” مطالعه‌ی این موضوعات، منجر به ساخت عضله‌های مصنوعی شبیه سازی شده برای رفع نقص عضو و یا حتی ایجاد فرآیند معکوس در بدن انسان‌ها شده است.
بیومکانیک شغلی (Occupational Biomechanics):
از مهم‌ترین موضوعات مؤثر در سلامت انسان، سلامت دستگاه اسکلتی عضلانی می‌باشد. هرگونه اختلال در هر بخش از این دستگاه سایر نقاط بدن را نیز متأثر نموده و در بلند مدت سبب ایجاد مشکلات جدی‌تری در افراد می‌شود. اختلالاتی اعم از اختلالات کف پا، زانو و ستون فقرات از مهم‌ترین مسائل به شمار می‌روند. با استفاده از علم بیومکانیک شغلی، این اختلالات با استفاده از تجهیزات مشخص قابل پیشگیری و درمان می‌باشند.
