ارزیابی پوسچر به روش LUBA

Postural Loading on the Upper-Body Assessment

مقدمه و هدف:

در ارزیابی استرس های ناشی از پوسچرهای بدنی، روش های مشاهده ای بیشترین کاربرد را در صنایع دارند که از آن جمله می توان به روش های OWAS، RULA و REBA اشاره نمود. در روش های مشاهده ای، پوسچرهای مفاصل براساس نمره ناراحتی امتیازدهی شده و پوسچرهایی که در آن ها مفاصل بیشترین انحراف از حالت طبیعی را دارند، بالاترین امتیاز را خواهند داشت.

با توجه به روش های گروه بندی برای حرکات مفاصل، گنایدی و همکارانش رویکردهای طبقه بندی پاسچرال را برای روش های ارزیابی مشاهده ای بصورت ذیل ارائه نمودند:

۱- ماکرو پاسچرال (Macropostural): این روش بر اساس بررسی متون و شدت ناراحتی پاسچرال بدست آمده از یافته های آزمایشگاهی در هر مفصل، توسعه یافته است. گروه ماکرو پاسچرال به بیش از یک پوسچر غیرطبیعی پیرامون هر مفصل اشاره دارد.

۲- میکرو پاسچرال  (Micropostural)

۳- فعالیت کاری وضعیتی: پوسچرها و فعالیت های کاری را با هم ترکیب می کند.

روش LUBA یک تکنیک مشاهده ای و ماکروپاسچرال است که توسط کی و کارووسکی در سال ۲۰۰۱ ارائه گردید و هدف آن ارزیابی فشارهای ناشی از پوسچر در اندام های فوقانی بدن می باشد.

این روش براساس داده های تجربی نسبت به نارحتی های درک شده می باشد، که بعنوان نسبت عددی برای مجموعه ای از حرکات مفاصل شامل دست، بازو، گردن و کمر بیان شده است.

درک ناراحتی از پنج مفصل بدن شامل مچ دست، آرنج، شانه، گردن و کمر در حالت ایستاده و نشسته جمع آوری شده که در جدول۲ ارائه شده است (حرکت مفاصل نیز به صورت تصویری در شکل۱ نشان داده شده است). دریافت ناراحتی نیز در ۵ سطح صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵، و ۱۰۰ درصد از دامنه حرکت مفصل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش انحراف مفصل از وضعیت طبیعی اش مقدار امتیاز ناراحتی نیز افزایش یافته است.

طبق جدول۳ تا ۷ نتایج نشان می دهد که:

• امتیاز ناراحتی برای یک مفصل در وضعیت ایستاده و نشسته تقریبا برابر است.
• در هر مفصل با نزدیک شدن حرکت مفصل به حد ROM میزان ناراحتی افزایش می یابد.
• نتایج نشان می دهد که حرکات کمر نسبت به حرکات سایر مفاصل تنش بیشتری را دارد.

 کاربرد در مشاغل و محیط های کاری:

این روش در بیشتر محیط های کاری و در وظایف ایستاده و نشسته قابل استفاده است.

 نقاط قوت:

• برخی تصورات پیرامون پوسچرهای کاری را به طور کلی نشان می دهد.
• انجام روش آسان می باشد.
• امتیاز دهی براساس داده های فیزیولوژیکی می باشد.
• خروجی عددی در این روش می تواند تصمیم گیری را نسبت به نتایج کیفی آسان تر کند.
• نیاز به تماس نزدیک با کارگران بوده تا مواجهه در آن ها تشخیص داده شود.

 محدودیت های روش:

• ارزیابی هم زمان از سمت راست و چپ بدن امکان پذیر نیست (تنها سمت راست یا چپ بدن را در یک لحظه می توان ارزیابی نمود).
• نیرو، مدت زمان و تکرار و یا سایر فاکتورهای اصلاحی در این روش در نظر گرفته نشده است.
• این روش تنها پوسچرهای از پیش انتخاب شده در وظایف شغلی را ارزیابی می کند.

بخش های بدنی مورد نظر جهت ارزیابی:

مچ دست، آرنج، شانه، گردن و کمر

روایی و پایایی:

• اعتبار درون مشاهده گر = نامشخص، اعتبار بین مشاهده گر= نامشخص
• روایی=نامشخص

روش کار:

استفاده از روش LUBA شامل ۵ مرحله زیر می باشد:

برای مشاهده ادامه مطلب و دانلود راهنمای کامل روش ارزیابی به بخش دانلود مراجعه نمایید.

بخش دانلود