۵ شغلی که کارمندان را در معرض خطر سندرم تونل کارپال قرار می دهد

در ایالات متحده، ۵۰ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر در هر زمان به سندرم تونل کارپال مبتلا هستند. این وضعیت رایج زمانی رخ می دهد که یک عصب اصلی در دست توسط رباط کارپ فشرده شود. شما با انجام حرکات تکراری با دست در مدت زمان طولانی یا با آسیب رساندن به عصب میانی که از سمت کف دست تا مچ دست و بازو کشیده می شود، به سندرم تونل کارپال مبتلا شوید.

در حالی که ورزشکاران ممکن است پس از فعالیت هایی مانند پارو زدن و دوچرخه سواری به سندرم تونل کارپال مبتلا شوند، بسیاری از کارگران نیز در معرض خطر بالای ابتلا به این بیماری هستند. پس از ساعت‌های طولانی استفاده از دست‌ها و انگشتان، علائم سندرم تونل کارپال می‌تواند باعث ایجاد احساس سوزن سوزن شدن در کارگران شود که از مچ دست تا بازوی آنها حرکت می‌کند. بی‌حسی و ضعف بازو نیز می‌تواند از علائم سندرم تونل کارپال باشد که باعث می‌شود کارگران نتوانند اشیاء را بلند کنند یا مچ خود را بچرخانند. روش‌هایی مانند درمان دستی و استراحت می‌توانند به کاهش علائم سندرم تونل کارپال کمک کنند، اما تکنیک‌های پیشگیری می‌توانند در وهله اول از پیشرفت آن جلوگیری کنند.

برخی مشاغل، کارگران را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سندرم تونل کارپال نسبت به سایرین قرار می دهند. کارفرمایان می توانند با دانستن اینکه کدام نوع می تواند بیشتر کارگران را در معرض خطر قرار دهد، اقدامات پیشگیرانه ای برای جلوگیری از آسیب دیدگی دست و مچ و ارتقای ایمنی محل کار انجام دهند.

هم مشاغل سخت و هم مشاغل اداری می توانند یک کارگر را در معرض خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال قرار دهند. انواع مشاغل زیر ممکن است استرس مکرری را بر انگشتان، دست ها و مچ کارمندان وارد کند:

کارگران خط مونتاژ و کارخانه – کارگرانی که در یک خط مونتاژ کار می کنند، حرکات یکسانی را تکرار می کنند، اغلب یک شی را ساعت ها متوالی در یک جهت حرکت می دهند. این حرکات تکراری می تواند روی نواحی خاصی از دستان کارگران فشار وارد کند. به‌علاوه، اگر دست‌های کارگر مونتاژ در طول روز در موقعیت‌های نامناسب قرار گیرند، خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال افزایش می‌یابد. برای جلوگیری از آسیب، کارگران خط مونتاژ باید در صورت امکان دست خود را عوض کنند. کارفرمایان همچنین باید کارگران خود را از مکانیک مناسب بدن که فشار روی عصب میانی را در طول فعالیت خط مونتاژ کاهش می دهد، آگاه کنند.

کارمندان اداری – کارمندان اداری که ساعات طولانی را صرف تایپ کردن با صفحه کلید و استفاده از ماوس می کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سندرم تونل کارپال هستند، به خصوص اگر استراحت نکنند. کارفرمایان باید کارکنان اداری خود را تشویق کنند که از صفحه کلید و ماوس ارگونومیک استفاده کنند، صندلی و ایستگاه کاری خود را در ارتفاع مناسب تنظیم کنند و در طول کار به طور منظم استراحت کنند.

اپراتورهای تلفن – بر اساس اطلاعات CDC، اپراتورهای تلفن بالاترین میزان سندرم تونل کارپال را دارند. اپراتورهای تلفن علاوه بر نشستن پشت میز در تمام طول روز، ممکن است مجبور شوند تلفن را برای مدت طولانی در کنار گوش خود نگه دارند. انجام این کار می تواند به آرنج، انگشتان و مچ دست آنها فشار وارد کند و همچنین گردش خون را محدود کند. این می تواند خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال را افزایش دهد. برای جلوگیری از آسیب، کارگران باید از هدست برای تماس استفاده کنند، که می تواند به کاهش فشار روی مچ دست کمک کند و از صفحه کلیدهای ارگونومیک استفاده کند.

کارگران ساختمانی – کارگران ساختمانی اغلب از ابزارهای دستی مرتعش مانند چکش و اره برقی استفاده می کنند. در مدت زمان طولانی، لرزش مداوم می تواند عصب میانی مچ دست را تحریک کرده و باعث التهاب و ایجاد علائم سندرم تونل کارپال شود. کارگران ساختمانی می توانند با استفاده از دستکش های ضد لرزش و استراحت منظم از سندرم تونل کارپال در اثر لرزش جلوگیری کنند.

آرایشگرها – آرایشگران برای ایجاد مدل مو در طول روز به دست خود وابسته هستند و اغلب بین قیچی، شانه، تجهیزات خشک کن و سایر ابزارها جابجا می شوند. استفاده از این اشیاء برای مدت طولانی می‌تواند به تاندون‌ها و اعصاب دست و مچ فشار وارد کند، به‌خصوص اگر در موقعیت‌های نامناسب قرار بگیرند. این می تواند منجر به التهاب و فشرده شدن عصب میانی در تونل کارپال شود. برای جلوگیری از علائم سندرم تونل کارپال، کارفرمایان آرایشگاه‌ها باید ابزارهایی با طرح‌های ارگونومیک تهیه کنند، تمرینات دست و انگشتان را به کارمندان آموزش دهند و استراحت منظم بین تمرین‌ها را تشویق کنند.

کارشناسان ما در ۱ergonomist می توانند به کارگران شما صرف نظر از نوع شغل کمک کنند تا از سندرم تونل کارپال جلوگیری کنند.

سندرم تونل کارپال می تواند کارگران شما را از رسیدن به اهداف شرکت و بهره وری باز دارد. علاوه بر این، مانند هر آسیب دیگری، درمان سندرم تونل کارپال کارمند – که ممکن است شامل فیزیوتراپی باشد – می تواند آنها را از ورود به کار باز دارد. برای شما مهم است که استراتژی‌های پیشگیری از سندرم تونل کارپ را، مخصوص نوع شغل، به حداکثر برسانید.

۱ergonomist می تواند با ارائه ارزیابی ارگونومیک از محل کار شما و ارائه فرصت های آموزشی ارگونومیک به کارکنان شما کمک کند تا از علائم سندرم تونل کارپال جلوگیری کنند. امروز با تیم ما تماس بگیرید تا درباره تمام مزایایی که ۱ergonomist می تواند برای محل کار شما به ارمغان بیاورد بیشتر بدانید.

منبع:

https://www.work-fit.com/blog/5-jobs-that-put-employees-at-risk-of-carpal-tunnel-syndrome