همه ما به یک حالت نشستن خاص عادت کرده‌ایم. چه یک زانو را به سینه‌تان بچسبانید، چه مچ پا را روی ران‌هایتان بگذارید، یا حتی هر دو پا را به هم بزنید، شما عادت کرده‌اید که این کار را انجام دهید و احساس راحتی کنید.

اما آیا می‌دانستید که نشستن به این صورت توصیه نمی‌شود؟ حالت‌های نشستن ارگونومیکی وجود دارند که باید مد نظر قرار گیرند. نشستن با پاهای صاف روی زمین یکی از رایج‌ترین توصیه‌های ارگونومیک است.

همه چیز به علم ارگونومی برمی‌گردد. باید به وضعیت نشستن خود توجه کنید. این وضعیت باید موقعیتی خوب را ترویج کند که تنش‌ها را در کمر، گردن و شانه‌ها کاهش دهد.

وضعیت نادرست اصلی‌ترین منبع درد کمر، ناراحتی گردن و سایر بیماری‌های اسکلتی-عضلانی است که در طول روز تجربه می‌کنیم. مشکل این است که وضعیت نادرست همیشه ناشی از جایی که پاهایمان قرار دارند نیست. حفظ تعادل در کمر بسیار مهم‌تر از نگه داشتن پاها بر روی زمین است.

چرا نشستن به صورت پاهای متقاطع چندان توصیه نمی‌شود؟

متأسفانه، نشستن به صورت پاهای ضربدری روی هم، به مرور زمان سلامتی شما را بهبود نمی‌بخشد. وقتی پاهایتان را به صورت متقاطع روی هم قرار می دهید، تعادل بسیاری از جنبه‌های دیگر وضعیت نشستن شما مختل می‌شود.

شما ممکن است در وضعیتی نشسته باشید که فشار غیرعادی بر مچ پاهایتان وارد کند و باعث درد و کشیدگی بیش از حد شود. این نه تنها ممکن است در کوتاه‌مدت دردناک باشد، بلکه می‌تواند خطر پیچ خوردن یا آسیب دیدن مچ پا را نیز افزایش دهد.

وضعیت نادرست پاها باعث می‌شود که لگن شما از تراز خارج شود. این موضوع تأثیر زنجیره‌ای بر کمر و گردن شما دارد و منجر به انواع دردها و ناراحتی‌ها و همچنین افزایش احتمال دیسک‌های لغزنده، فتق و سایر مشکلات ستون فقرات می‌شود.

به علاوه، جمع کردن پاها به عقب یا کشیدن آنها به جلو می‌تواند شما را به حالت خمیده یا متمایل به جلو یا عقب در صندلی‌تان سوق دهد. نمی‌توانید فقط در صندلی خود دراز بکشید و پاهایتان را دراز کنید و فکر کنید همه چیز خوب خواهد بود. خمیده نشستن فشار زیادی بر کمر و گردن وارد می‌کند و دردناک است.

بهترین و صحیح‌ترین وضعیت نشستن

وضعیت ۹۰-۹۰-۹۰، که معمولاً به عنوان وضعیت سه‌گانه ۹۰ شناخته می‌شود، همان چیزی است که ما آن را نشستن ارگونومیک می‌نامیم. پاها در زاویه ۹۰ درجه، پاها صاف روی زمین و پاها عمودی هستند. زانوها در زاویه ۹۰ درجه خم شده‌اند و ران‌ها موازی با زمین هستند. چون لگن شما در زاویه ۹۰ درجه قرار دارد، ستون فقرات شما می‌تواند عمودی باشد و فشار مستقیماً به سمت پایین وارد شود نه به صورت زاویه‌ای.

حفظ وضعیت سه‌گانه ۹۰ نیازمند تراز صحیح چندین چیز دیگر در محل کار شماست. بازوهای شما باید بتوانند به راحتی به صفحه کلید یا میز دسترسی پیدا کنند؛ در غیر این صورت، وضعیت شما کمی خمیده خواهد بود. مانیتور شما باید طوری تنظیم شود که نیازی نباشد گردن خود را به بالا یا پایین خم کنید تا آنچه روی آن است را ببینید. حتی نورپردازی شما نیز تأثیر دارد.

راه‌حل‌هایی برای محافظت از وضعیت نشستن شما با وجود هر وضعیتی

نشستن به صورت پاهای متقاطع همیشه خطرناک نیست، اما نشستن به این صورت برای مدت طولانی می‌تواند خطرناک باشد. اگر در حال نشستن به صورت پاهای متقاطع هستید، این یک علامت است که باید چیزی را درباره محیط کار خود تغییر دهید. ما سه گزینه مختلف برای امتحان کردن برای شما آماده کرده‌ایم.

۱. نشستن در وضعیت مایل

وضعیت سنتی ۹۰-۹۰-۹۰ خوب است، اما طبق مطالعات ارگونومیک، وضعیت مایل ۱۳۵ درجه (تقریباً نیمه‌راه بین افقی و عمودی) نیز برای ستون فقرات شما خوب است. اگر بتوانید بقیه فضای کار خود را حول آن تنظیم کنید، ممکن است حتی برایتان سالم‌تر از وضعیت عمودی باشد.

نکته این است که مطمئن شوید بقیه دفتر شما مرتب است. شما نیاز به یک صندلی اداری خوب با پشتیبانی از پا دارید که یافتن آن دشوار است زیرا صندلی‌هایی با پشتیبانی خوب از پا سخت یافت می‌شوند.

۲. نشستن فعال

این یکی از آن وضعیت‌هایی است که “قبل از قضاوت امتحانش کنید” و بعد از اینکه امتحان کردید، شگفت‌زده خواهید شد که چقدر می‌تواند راحت باشد.

نشستن فعال یک تکنیک برای حفظ وضعیت نشستن ۹۰-۹۰-۹۰ بدون قفل کردن بدن شماست. برای اینکه راست و راحت بایستید، باید عضلات کمر خود را نیز فعال کنید. برای حفظ تعادل خود، شما به طور مداوم بین گروه‌های مختلف عضلانی تغییر می‌کنید و آنها را به کار می‌گیرید و رها می‌کنید.

به طور کلی، نشستن فعال در حل مشکلات مربوط به وضعیت‌های معمولی و نشستن با پاهای متقاطع مؤثر است. در حالی که وظایف کاری معمولی خود را انجام می‌دهید، پاهای شما به طور مداوم در حال فعالیت هستند و تغییرات جزئی در تعادل شما ایجاد می‌کنند و شما را راست و حمایت شده نگه می‌دارند.

۳. به طور مکرر به حالت ایستاده تغییر وضعیت دهید.

ایستادن به مدت یک شیفت کامل در محل کار مشکلات خاص خود را دارد. شما باید در طول روز به طور منظم بین نشستن و ایستادن جابجا شوید و ایده خوبی است که یک زنگ یا یادآور دیگر تنظیم کنید تا شما را به این کار یادآوری کند. با تغییر وضعیت بین نشستن و ایستادن هر یک یا دو ساعت، می‌توانید عضلات خود را فعال و آزاد نگه دارید و در عین حال از مزایای یک وضعیت ارگونومیک بهره‌مند شوید.

برای این کار، تنها تجهیزات واقعی که نیاز دارید یک میز ایستاده است.

نتیجه‌گیری

به طور کلی، اگر متوجه شدید که به صورت پاهای متقاطع نشسته‌اید، احتمالاً نیاز دارید که برخی از بهبودهای دیگر در وضعیت نشستن خود ایجاد کنید. ممکن است نیاز باشد میز یا مانیتورهای خود را بالا یا پایین ببرید. ممکن است نیاز باشد ارتفاع صندلی شما تنظیم شود. حتی ممکن است نیاز داشته باشید که پشتیبانی کمری خود را تغییر دهید یا پشتی صندلی خود را در یک وضعیت مشخص قفل کنید. تغییرات متعددی قابل انجام است. بنابراین، اگر متوجه شدید که پاهایتان را به هم زده‌اید، دلیل آن را پیدا کرده و منبع مشکل را برطرف کنید.

منبع: وبسایت www.flexispot.com