در مورد طرح ریزی میز کامپیوتر نظرات زیادی وجود دارد. این میزها علاوه بر زیبایی شناختی، باید یک مسئله عملی را نیز در دفتر کار حل کنند: ایجاد یک منطقه کاربردی برای انجام کارهای روزانه.

اگرچه میزها می توانند بسیار شبیه هم به نظر برسند، اما تحقیقات ارگونومیک توانسته است بهینه ترین فاصله را برای لوازم جانبی روی میز کار ما برای افزایش بهره وری و جلوگیری از آسیب تعیین کند. گاهی اوقات، این خود کاربر است که از میز خود به درستی یا از پتانسیل کامل آن استفاده نمی کند.

آیا از فضای میز خود بیشترین استفاده را می کنید؟ راهنمای ما در مورد مناطق کار ارگونومیک – که به عنوان “مناطق دسترسی” نیز شناخته می شود، را مطالعه کنید:

“منطقه کار ارگونومیک” چیست؟

مانند بسیاری از محیط های کاری دیگر، کار اداری در ساده سازی فرآیندها برای افزایش سرعت خروجی پیشرفت می کند. سریع‌تر کار کردن به ما امکان می‌دهد کارهای بیشتری انجام دهیم، که به نوبه خود باعث سود بیشتر، افزایش رفاه و استرس کمتر می‌شود.

چند بار تا به حال دست به کار شده اید تا در دفتر خود که مملو از اسناد قدیمی، لوازم التحریر و به طور کلی وسایل نابجا است، چیزی پیدا کنید؟ این یک مشکل واقعی است و می توان آن را با مناطق کار ارگونومیک حل کرد.

یک منطقه کاری ارگونومیک (یا منطقه دسترسی راحت) روشی است که شامل تقسیم فضای میز به سه ناحیه کلیدی برای به حداکثر رساندن راحتی و بهره وری روزانه است.

همانطور که در نمودار بالا نشان داده شده است، با تقسیم فضای میز خود به سه قسمت، مناطق کار ارگونومیک با هدف ایجاد یک مکان مناسب برای هر چیزی روی میز شما ایجاد می شوند. از تجهیزات ضروری که نیاز دارید گرفته تا چیزهای دیگری مانند هدفون، اسناد و حتی تنقلات. هر چیزی می تواند بدون ایجاد هرج و مرج جای خود را داشته باشد.

منطقه کاری اولیه

منطقه کار اولیه، ناحیه ای روی میز است که وقتی روی صندلی خود می نشینید و آرنج های خود را شل می کنید، به راحتی می توانید به آن برسید. به عنوان یک قانون سرانگشتی، این ناحیه دسترسی ارگونومیک باید بین ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر دورتر از وضعیت نشستن خنثی شما باشد. این جایی است که باید اقلامی را که اغلب استفاده می کنید نگهداری کنید تا فوراً در دسترس باشند.

مواردی که باید در اینجا قرار دهید:

• صفحه کلید
• ماوس
• دفترچه یادداشت
• خودکار

منطقه کاری ثانویه

در حالی که پشت شما هنوز با صندلی شما در تماس است و بازوهای شما دراز است، می توان به منطقه کاری ثانویه رسید. از نظر ابعاد، این منطقه هر چیزی را که بیش از ۴۰ سانتی متر از دسترس شما فاصله دارد را پوشش می دهد. اینجاست که باید اقلامی را که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند و کمتر با آنها سر و کار دارید را نگه دارید.

مواردی که باید در اینجا قرار دهید:

• تلفن
• کتاب و جزوه
• فنجان چای

منطقه غیرکاری

هر چیزی که خارج از مناطق اولیه و ثانویه روی میز شما قرار گیرد باعث می شود شما برای دسترسی به آنها خم شوید. این مورد خطر حرکات نامناسب و مکرر را افزایش می دهد که ممکن است منجر به ناراحتی شود. به عنوان دورترین منطقه، این ناحیه معمولاً بین ۴۰-۷۰ سانتی متر از کاربر فاصله دارد.

اقلام موجود در این منطقه باید بیشتر مبتنی بر لوازم جانبی باشند، مانند چراغ ها یا کازیو. اگر متوجه شدید که بیشتر از آنچه فکر می‌کردید از یکی از این موارد استفاده می‌کنید، بهترین گزینه این است که آن را با یک مورد در منطقه اولیه یا ثانویه جایگزین کنید.

مواردی که باید در اینجا قرار دهید:

• گلدان گیاهان
• وسایل شخصی
• لوازم التحریر که به ندرت استفاده می شود

ارزیابی ها و راهنمایی های ارگونومیک

داشتن یک میز منظم که در آن همه چیز جای خود را دارد، به شما امکان می دهد با آگاهی از اینکه تجهیزات شما نزدیک است، بهتر و ایمن فکر کنید. بنابراین، با توجه به دانش جدید ارگونومیک، منطقه کار خود را در نظر بگیرید و از همین امروز راحت شروع به کار کنید.